According to reports received from women section of Evin prison, there are growing pressures and torments towards political and ordinary female prisoners and their breast-fed children in womens ward of Evin prison.
Pressures brought to political and ordinary female prisoners include the interruption of hot water which has deprived prisoners from showering and washing themselves for a long period and this problem has gone on for days. Such conditions especially for breast-fed infants, children and their mothers have become extremely difficult. The supply of hot water needed to make milk for children or tea for prisoners has been reduced to only a flask a day. Poor sanitary conditions for infants and children and limitation of hot water, is causing various diseases among prisoners and their children. Mother prisoners due to constant pressures have refused to accept their portion of hot water to protest against such pressures.
The food in womens section due to lackage and poor quality, is inedible and most of the prisoners who are from poor factions of the society are not supported from outside economically and are forced to bear such conditions. Meals are with minimum or totally without of proteins like red or white meat or fish and are mostly made of soya. Vegetables and fruit have been eliminated from the prisoners meals for months. Effects of malnutritian are evident in the faces of prisoners and are even more evident in the faces of their children. These children are compelled to remain in prison next to their mothers. They are witness to acts of violence, humiliations and beatings of their mothers by revolutionary guards of women section as well as witness to internal fights between imates.
Prison stores are set up to inorder to gain interest and profits from prisoners and are managed by prison administrators who sell the products at prices several times more than the original and intentionally do not supply necessary and sufficient amount of goods. Prisoners can purchase 2 kg of fruit every two weeks. Lackage of goods in prisons store often causes long queues and initiates fights between ordinary prisoners.
Political prisoners are forced to feed on biscuites due the poor quality of the food and since the food is inedible. This situation has been intentionally plotted and created by the Intelligence Ministry in order to increase oppression and make conditions as difficult as possible for the prisoners.
The number of prisoners are so many that there are several times more prisoners in a cell than its ordinary capacity. They have largely limited telephone contacts and political prisoners are not allowed to make telephone contacts any longer than 3 to 5 min per day. They must wait long hours to receive visits and these are conducted in cabins. Sanitary conditions in womens ward is a disaster with lice and insects worsening the conditions turning the whole prison into an inhuman camp. Political prisoners are deprived from receiving proper treatment and their problems are temporarily treated with pain killers.
At the moment a number of female political prisoners are detained inside the womens ward including: Nazila Dashti, Sadigheh Felahat Nejad, Shabnam Madadzadeh, Mahsa Naderi, Fatemeh Ziayi, Atefeh Nabavi and many others.
Acrivists for Human Rights and Democracy in Iran condemn the exertion of pressure and the inhuman gender apartheid limitations against ordinary and political female prisoners and ask the United Nation High Commissioner on Human Rights to take practical measures towards the ending of the violation of human rights on women political prisoners in Iran.
Acrivists for Human Rights and Democracy in Iran
23 October 2009
The conditions of the above prisoners were reported to the following organizations:
UNHCHR
European Commission of Human Rights
Amnesty International
Human Rights Watch
Translation by: Negs Ir
فشارها و محدودیتها علیه زندانیان سیاسی زن و کودکان شیرخوار زندانیان عادی
بنابه گزارشات رسیده از بند زنان زندان اوین ، فشارها و اذیت وآزاها و محدودیتها علیه زنان زندانی سیاسی و عادی در بند زنان زندان اوین شدت یافته است.
در طی روزهای گذاشته فشارها و اذیت و آزارها و محدودیتها علیه زندانیان سیاسی و عادی زنان و کودکان شیرخوار آنها در بند زنان زندان اوین شدت یافته است.از جمله فشارهایی که روی زندانیان سیاسی و عادی زنان روا داشته می شود. قطع آب گرم که باعث شده بود زندانیان سیاسی و عادی به مدت طولانی قادر به استحمام نباشند این مسئله چندین روز ادامه داشته . شرایط بخصوص برای بچه های شیرخوار و کودکان که نیاز ضروری به آب گرم دارند و مادران آنها را سخت کرده بود . همچنین محدود کردند آب گرم برای درست کردن شیر برای بچه های شیرخوار و چای زندانیان سیاسی و عادی به یک فلاکس در طی روزکاهش یافته ،محیط غیر بهداشتی کودکان شیرخوار و محدود کردن آب گرم بر آنها ،آنها را در معرض بیماریهای مختلف قرار داده.بخاطر فشارهای پایین ناپذیر علیه مادران کودکان شیر خوار آنها از چند روز در اعتراض به کاهش دادن سهمیه آب گرم از گرفتن آب گرم خوداری می کنند.
وضعیت غذائی بند زنان به لحاظ کمی و کیفی غیر قابل مصرف است و اکثر زنان زندانی از قشرهای محروم و فقیر جامعه می باشند و کسی آنها را به لحاظ مالی تامین نمی کند و ناچار هستند به این شرایط تن در دهند. غذاها دارای حداقل و یا فاقد مواد پروتئینی مانند گوشت قرمز ،سفید و ماهی است و اکثرا سویا است. سبزیجات،میوه جات را ماهها است که از غذای زندانیان حذف کرده اند. آثار سوء تغذیه در چهرۀ زندانیان عیان است و بخصوص در چهرۀ کودکان زندانی نمایانتر است ،کودکان که بخاطر زندانی بودن مادرنشان باید در کنار آنها باقی بمانند . شاهد خشونتها و تحقیرها و ضرب وشتم مادران خود توسط پاسداربندهای زن هستند و همچنین شاهد درگیریهای درون بند می باشند.
فروشگاههای زندان که به منظور سودجوئی و اخاذی از زندانیان برپا شده و در دست عوامل زندان می باشد. اجناس را چند برابر به زندانیان می فروشند و از آوردن کالاهای مورد نیاز و به اندازه کافی خوداری می کنند و زندانیان هر 2 هفته فقط 2 کیلو میوه می توانند بخرند .کمبود کالا در فروشگاه زندان باعث صف طولانی در مقابل فروشگاه و گاها منجر به درگیری فیزیکی در بین زندانیان عادی می گردد.
زندانیان سیاسی بخاطر کیفیت بد غذا و غیر قابل مصرف بودن آن ناچار هستند که با بیسکویت و غیره به سر کنند. این از طرحهای سرکوبگرانه وزارت اطلاعات و سازمان زندانها است که که شرایط را هرچه بیشتر برای زندانیان سیاسی سخت تر نماید.
تعداد زندانیان به حدی زیاد است که در هر سلول چند برابر آن زندانی جای داده شده است . ارتباط تلفنی زندانیان سیاسی را تا حد زیادی محدود کرده اند و زندانیان سیاسی 3 الی 5 دقیقه در روز بیشتر نمی توانند تماس بگیرند. آنها باید مدتها منتظر ملاقات حضوری باشند و ملاقاتها بصورت کابینی صورت می گیرد.وضعیت بهداشتی بند زنان اسف بار است و شپش و ساس فشار را بر زندانیان مضاعف کرده است و زندان را به اردوگاههای غیر انسانی مبدل کرده اند. زندانیان سیاسی از درمان جدی محروم هستند و ناراحتی های حاد آنها را با مسکن بصورت مقطعی درمان می کنند.
در حال حاضر تعداد از زنان زندانی سیاسی در بند زنان بسر می برند که از جملۀ آنها ؛خانم نازیلا دشتی،صدیقه فلاحت نژاد،شبنم مددزاده،مهسا نادری ،فاطمه ضیائی ،عاطفه نبوی و تعدادی دیگر می باشند.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، اعمال فشارها و محدودیتهای غیر انسانی و زن ستیزانه علیه زندانی سیاسی و عادی زنان را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل و سازمانهای مدافع حقوق زنان خواستار اقدامات عملی و فوری برای پایان دادن به شرایط غیر انسانی علیه زندانیان سیاسی زن در ایران است.
فعالین حقوق بشر ودمکراسی در ایران
01 آبان 1388 برابر با 23 اکتبر 2009
گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
سازمان دیدبان حقوق بشر
Pressures brought to political and ordinary female prisoners include the interruption of hot water which has deprived prisoners from showering and washing themselves for a long period and this problem has gone on for days. Such conditions especially for breast-fed infants, children and their mothers have become extremely difficult. The supply of hot water needed to make milk for children or tea for prisoners has been reduced to only a flask a day. Poor sanitary conditions for infants and children and limitation of hot water, is causing various diseases among prisoners and their children. Mother prisoners due to constant pressures have refused to accept their portion of hot water to protest against such pressures.
The food in womens section due to lackage and poor quality, is inedible and most of the prisoners who are from poor factions of the society are not supported from outside economically and are forced to bear such conditions. Meals are with minimum or totally without of proteins like red or white meat or fish and are mostly made of soya. Vegetables and fruit have been eliminated from the prisoners meals for months. Effects of malnutritian are evident in the faces of prisoners and are even more evident in the faces of their children. These children are compelled to remain in prison next to their mothers. They are witness to acts of violence, humiliations and beatings of their mothers by revolutionary guards of women section as well as witness to internal fights between imates.
Prison stores are set up to inorder to gain interest and profits from prisoners and are managed by prison administrators who sell the products at prices several times more than the original and intentionally do not supply necessary and sufficient amount of goods. Prisoners can purchase 2 kg of fruit every two weeks. Lackage of goods in prisons store often causes long queues and initiates fights between ordinary prisoners.
Political prisoners are forced to feed on biscuites due the poor quality of the food and since the food is inedible. This situation has been intentionally plotted and created by the Intelligence Ministry in order to increase oppression and make conditions as difficult as possible for the prisoners.
The number of prisoners are so many that there are several times more prisoners in a cell than its ordinary capacity. They have largely limited telephone contacts and political prisoners are not allowed to make telephone contacts any longer than 3 to 5 min per day. They must wait long hours to receive visits and these are conducted in cabins. Sanitary conditions in womens ward is a disaster with lice and insects worsening the conditions turning the whole prison into an inhuman camp. Political prisoners are deprived from receiving proper treatment and their problems are temporarily treated with pain killers.
At the moment a number of female political prisoners are detained inside the womens ward including: Nazila Dashti, Sadigheh Felahat Nejad, Shabnam Madadzadeh, Mahsa Naderi, Fatemeh Ziayi, Atefeh Nabavi and many others.
Acrivists for Human Rights and Democracy in Iran condemn the exertion of pressure and the inhuman gender apartheid limitations against ordinary and political female prisoners and ask the United Nation High Commissioner on Human Rights to take practical measures towards the ending of the violation of human rights on women political prisoners in Iran.
Acrivists for Human Rights and Democracy in Iran
23 October 2009
The conditions of the above prisoners were reported to the following organizations:
UNHCHR
European Commission of Human Rights
Amnesty International
Human Rights Watch
Translation by: Negs Ir
فشارها و محدودیتها علیه زندانیان سیاسی زن و کودکان شیرخوار زندانیان عادی
بنابه گزارشات رسیده از بند زنان زندان اوین ، فشارها و اذیت وآزاها و محدودیتها علیه زنان زندانی سیاسی و عادی در بند زنان زندان اوین شدت یافته است.
در طی روزهای گذاشته فشارها و اذیت و آزارها و محدودیتها علیه زندانیان سیاسی و عادی زنان و کودکان شیرخوار آنها در بند زنان زندان اوین شدت یافته است.از جمله فشارهایی که روی زندانیان سیاسی و عادی زنان روا داشته می شود. قطع آب گرم که باعث شده بود زندانیان سیاسی و عادی به مدت طولانی قادر به استحمام نباشند این مسئله چندین روز ادامه داشته . شرایط بخصوص برای بچه های شیرخوار و کودکان که نیاز ضروری به آب گرم دارند و مادران آنها را سخت کرده بود . همچنین محدود کردند آب گرم برای درست کردن شیر برای بچه های شیرخوار و چای زندانیان سیاسی و عادی به یک فلاکس در طی روزکاهش یافته ،محیط غیر بهداشتی کودکان شیرخوار و محدود کردن آب گرم بر آنها ،آنها را در معرض بیماریهای مختلف قرار داده.بخاطر فشارهای پایین ناپذیر علیه مادران کودکان شیر خوار آنها از چند روز در اعتراض به کاهش دادن سهمیه آب گرم از گرفتن آب گرم خوداری می کنند.
وضعیت غذائی بند زنان به لحاظ کمی و کیفی غیر قابل مصرف است و اکثر زنان زندانی از قشرهای محروم و فقیر جامعه می باشند و کسی آنها را به لحاظ مالی تامین نمی کند و ناچار هستند به این شرایط تن در دهند. غذاها دارای حداقل و یا فاقد مواد پروتئینی مانند گوشت قرمز ،سفید و ماهی است و اکثرا سویا است. سبزیجات،میوه جات را ماهها است که از غذای زندانیان حذف کرده اند. آثار سوء تغذیه در چهرۀ زندانیان عیان است و بخصوص در چهرۀ کودکان زندانی نمایانتر است ،کودکان که بخاطر زندانی بودن مادرنشان باید در کنار آنها باقی بمانند . شاهد خشونتها و تحقیرها و ضرب وشتم مادران خود توسط پاسداربندهای زن هستند و همچنین شاهد درگیریهای درون بند می باشند.
فروشگاههای زندان که به منظور سودجوئی و اخاذی از زندانیان برپا شده و در دست عوامل زندان می باشد. اجناس را چند برابر به زندانیان می فروشند و از آوردن کالاهای مورد نیاز و به اندازه کافی خوداری می کنند و زندانیان هر 2 هفته فقط 2 کیلو میوه می توانند بخرند .کمبود کالا در فروشگاه زندان باعث صف طولانی در مقابل فروشگاه و گاها منجر به درگیری فیزیکی در بین زندانیان عادی می گردد.
زندانیان سیاسی بخاطر کیفیت بد غذا و غیر قابل مصرف بودن آن ناچار هستند که با بیسکویت و غیره به سر کنند. این از طرحهای سرکوبگرانه وزارت اطلاعات و سازمان زندانها است که که شرایط را هرچه بیشتر برای زندانیان سیاسی سخت تر نماید.
تعداد زندانیان به حدی زیاد است که در هر سلول چند برابر آن زندانی جای داده شده است . ارتباط تلفنی زندانیان سیاسی را تا حد زیادی محدود کرده اند و زندانیان سیاسی 3 الی 5 دقیقه در روز بیشتر نمی توانند تماس بگیرند. آنها باید مدتها منتظر ملاقات حضوری باشند و ملاقاتها بصورت کابینی صورت می گیرد.وضعیت بهداشتی بند زنان اسف بار است و شپش و ساس فشار را بر زندانیان مضاعف کرده است و زندان را به اردوگاههای غیر انسانی مبدل کرده اند. زندانیان سیاسی از درمان جدی محروم هستند و ناراحتی های حاد آنها را با مسکن بصورت مقطعی درمان می کنند.
در حال حاضر تعداد از زنان زندانی سیاسی در بند زنان بسر می برند که از جملۀ آنها ؛خانم نازیلا دشتی،صدیقه فلاحت نژاد،شبنم مددزاده،مهسا نادری ،فاطمه ضیائی ،عاطفه نبوی و تعدادی دیگر می باشند.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، اعمال فشارها و محدودیتهای غیر انسانی و زن ستیزانه علیه زندانی سیاسی و عادی زنان را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل و سازمانهای مدافع حقوق زنان خواستار اقدامات عملی و فوری برای پایان دادن به شرایط غیر انسانی علیه زندانیان سیاسی زن در ایران است.
فعالین حقوق بشر ودمکراسی در ایران
01 آبان 1388 برابر با 23 اکتبر 2009
گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
سازمان دیدبان حقوق بشر
No comments:
Post a Comment