Declaration of Women's Unit of Islamic Association of Mazandaran University

Declaration of the Women’s Unit of the Islamic Association of Mazandaran University on occasion of upcoming Student’s Day on 7th December

In the name of God who created all Human Beings... See More

December 2009 has come. This month has always been called a month of protest in the calendar of Iranian memory, and it is a rendezvous for all students who have always been at the forefront of protesting and criticizing rulers and those in charge, and have always, like a living conscience of this society, paid their dues to this land, and have not hesitated to pay any cost for their causes to be realized and for reaching their goals.

And frankly, how beautiful it is that the Student Movement is giving out its most prized possession, “Life”, to achieve the most beautiful and highest degree of Humanity which is nothing but “Freedom” and “Liberty”. The movement will once again stress that we students of Iran will never tolerate the humiliation of life under the yoke of corrupt leaders who have imposed themselves on people under the pretext of religion.

And on this year’s Student’s Day on 7th of December, we student girls, shoulder to shoulder with boys, will rise our fists to protest and declare hatred for the policies of the coup government that has been relying on intimidation, terror, and brutal killing of people. We will rise to ask for the blood of all those students who were oppressed and killed by the human-looking dogs of the current military government. And we will consequently demand the unconditional freedom of our jailed classmates. This is to declare that University will be always alive, and we will all be a “Neda” to preserve the University as the last barricade of freedom, and to not allow for the enemies to conquer it, just like we did in the past.

If I am to sit,
If you are to sit,
Who is to rise?
If I am to rise,
If you are to rise,
All will rise…

********************************

ما دختران دانشجو همگام و دوشادوش پسران مشتهاي گره کرده خود را به نشانه اعتراض به دولت كودتا بالا خواهيم برد

بيانيه واحد زنان انجمن اسلامي دانشگاه مازندران در آستانه 16 آذر
به نام خداوندي که آدمي را آزاد آفريد
آذر ماه ۸۸ فرارسيد. ماهي که ديربازيست در تقويم خاطرات ايرانيان ملقب به ماه اعتراض است و ميعادگاهيست براي براي تمامي دانشجويان که همواره پيش قراول معترضان و منتقدان حکام و سردمداران بوده و همواره مانند وجدان آگاه و بيدار جامعه٬ دين خود را به اين مرز و بوم ادا کرده و براي تحقق آرمانها و نيل به اهداف خود از پرداخت هيچ گونه هزينه اي ابا نداشته و فروگذار نکرده است.
و براستي که تاکنون جنبش دانشجويي چه زيبا به پيش کش کردن گرانقيمت ترين هديه آفرينش خود که همانا " زندگيست " با سرعت هرچه تمامتر در مسير دستيابي به زيباترين و والاترين درجه انسانيت که بي شک "آزادي" و " آزادگي " است به پيش رفته و يکه تازي مي کند تا بار ديگر بر اين امر صحه گذارد که ما٬ دانشجويان آزاديخواه ايران زمين ٬ هرگز ذلت زندگي در زير يوغ ظلم مفسداني که خود را در پس واژه دين به مردم تحميل کرده اند بر نخواهيم تافت.
و ۱۶ آذر امسال٬ ما دختران دانشجو نيز همگام و دوشادوش پسران مشتهاي گره کرده خود را به نشانه اعتراض و بيزاري جستن از سياستهاي دولت کودتا که تاکنون با تکيه بر ايجاد رعب و وحشت و کشتار وحشيانه ميان مردم به قدرت تکيه زده٬ بالا خواهيم برد و به خون خواهي تمامي دانشجوياني که مظلومانه توسط سگهاي انسان نماي حکومت نظامي فعلي به شهادت رسيدند به پا خواهيم خاست. و متعاقب آن آزادي بي قيد و شرط ياران دبستاني در بند خود را طلب خواهيم کرد. تا اعلام کنيم که دانشگاه تا ابد زنده است و هريک از ما يک " ندا " خواهيم شد تا همچنان آنرا بعنوان آخرين سنگر آزادي حفظ کرده و دشمنان را همچون گذشته در تسخير آن ناکام بگذاريم.
من اگر بنشينم٬
تو اگر بنشيني ٬
چه کسي برخيزد؟
من اگر برخيزم٬
تو اگر برخيزي
" همه برميخيزند... "