15
ژانويه 2010 - سودابه جوادي
تحليلگران سياسي به موقعيت هايي در تاريخ هرکشور اشاره ميکنند که نشانه هايي حاکي از بروز شکاف بين مردم و حکومت و بي اعتمادي متقابل در آن ديده مي شود. به باور بسياري از جامعه شناسان بي اعتمادي به حکومت حاکي از سست شدن ارزشها و بحران اجتماعي است.
به گفته منتقدان جمهوري اسلامي آزار و بازداشت مادران عزادار ايراني که فرزندان آنها در جريان اعتراضات به نتايج انتخابات رياست جمهوري اخير در ايران کشته شده اند، مي تواند از نشانه زوال يکي از ارزش هاي فرهنگي مذهبي جامعه ايران و پايمال شدن آن از سوي مقامات قلمداد شود.
در موارد زيادي پس از آنکه مادران از کشته شدن فرزندان خود باخبر شدند، بعد از يک ماه مراجعه به مراجع مختلف و با در دست داشتن عکس فرزندانشان، تنها جواب سربالا شنيدند و در بي اطلاعي کامل ماندند. حتي پس از تحويل گرفتن اجساد فرزندانشان مقامات امنيتي اجازه برگزاري مراسم سوگواري به خانواده ها ندادند.
برگزاري مراسم روز سوم، هفتم و چهلم به گذر افراد از بحران عاطفي و روحي ناشي از مرگ عزيزانشان کمک ميکند.
امير پيام، روانشناس ميگويد که بطور کلي از نظر روانشناسي سازگاري با مرگ عزيزان فرآيندي همراه با يک بحران عاطفي شديد است. در آغاز رفتارهايي از جانب بازماندگان به چشم ميخورد که روانشناسان از آن بعنوان سوگواري ياد ميکنند. بگفته اميرپيام اين مرحله با افسردگي و اندوه و انکار واقعيت شروع مي شود و بعد از پذيرش واقعيت ممکن است احساس خشم و گناه به سوگوار دست دهد.
امير پيام بعد از مهم برشمردن سوگواري براي کاهش آلام و کمک به روند پذيرش و سازگاري با واقعيت مرگ مي افزايد: 'مراسم روز سوم که در فرهنگ و آداب ايرانيان وجود دارد مطابق با هفتاد و دوساعتي است که از نظر رواني فرد سوگوار بدليل حجم بالاي استرس دچار ناراحتي هاي شديد روحي عاطفي است و بودن نزديکان در کنار سوگوار ان و شريک شدن در اندوه آنها به تحمل درد از دست دادن عزيزشان کمک ميکند. مراسم هفتم و چهلم هم که ريشه تاريخي فرهنگي دارد تداوم پروسه پذيرش واقعيت و بازگشتن سوگواران به روال طبيعي زندگي است'.
در فرهنگ شيعي يزيد نمونه ظلم و شقاوت است ولي يزيد هم از شيون و دادخواهي حضرت زينب در مجلس خود جلوگيري نکرد و اين اجازه را داد که اسراي کربلا در مجلس او اعتراض خود را بيان کنندحسن شريعتمداري، پژوهشگر مسايل ديني
مادران عزادار ايراني که فرزندانشان در جريان ناآرامي هاي اخير در ايران کشته شدند از سوگواري که به گفته روانشناسان دوره مهمي براي تسکين درد از دست دادن فرزندانشان است محروم ماندند.
ولي چرا گردهمايي اين مادران صرفا يک حرکت سياسي بشمار مي آيد و نياز آنها براي تسکين آلامشان ناديده گرفته مي شود؟
حسن شريعتمداري، تحليلگر مسائل سياسي ايران و پژوهشگر مسائل ديني در پاسخ به اين سوال ميگويد: 'در حکومت تماميت خواه فعلي هرنوع همدردي افراد باهم يک عمل سياسي است بخصوص وقتي توام با عنصر حق جوئي و عدالت طلبي و خواستن حق باشد. به وضوح وقتي مادران داغدار در يک مکان جمع مي شوند در حقيقت همه آنها در شيون و عزاداري خود يک مطالبه اجتماعي دارند که همان يافتن مسئولان ريخته شدن خون فرزندانشان، آمران و عاملان آن و اجراي عدالت است. اما هرگونه عملي از اين دست از ديد مقامات ايران حرکتي سياسي است چون اصولا فضايي که ايجاد کرده اند چنان تماميت خواه است که جائي براي تنفس غيرسياسي در آن باقي نمانده است.
دولتمردان ايراني از جمله محمود احمدي نژاد، رئيس جمهوري ايران همواره بر نگاه انساني و ارزشي به زنان که برگرفته از مکتب اسلامي است تاکيد مي گذارند و نقش مادري و خانه داري زن را که البته بسيار مهم است برجسته تر ميکنند.
حسن شريعتمداري ميگويد که حفظ حرمت و حريم زنان در فرهنگ شيعي بسيار با اهميت است و مي افزايد: 'در فرهنگ شيعي يزيد نمونه ظلم و شقاوت است ولي يزيد هم از شيون و دادخواهي حضرت زينب در مجلس خود جلوگيري نکرد و اين اجازه را داد که اسراي کربلا در مجلس او اعتراض خود را بيان کنند'.
مقامات ايران دليل ممنوعيت برگزاري مراسم عزاداري براي کشته شدگان از سوي خانواده ها را جلوگيري از اتفاقات غيرقابل پيش بيني توصيف ميکنند.
در همين حال بگفته هادي قائمي سخنگوي کمپين بين الملي حقوق بشر در ايران از نظر اخلاقي بسيارشرم آور است که مادران عزادار بازداشت مي شوند در حاليکه قاتلين فرزندان آنها از مصونيت نامحدود برخوردارند.
سايت راديو بي بي سي 25/10/1388
ژانويه 2010 - سودابه جوادي
تحليلگران سياسي به موقعيت هايي در تاريخ هرکشور اشاره ميکنند که نشانه هايي حاکي از بروز شکاف بين مردم و حکومت و بي اعتمادي متقابل در آن ديده مي شود. به باور بسياري از جامعه شناسان بي اعتمادي به حکومت حاکي از سست شدن ارزشها و بحران اجتماعي است.
به گفته منتقدان جمهوري اسلامي آزار و بازداشت مادران عزادار ايراني که فرزندان آنها در جريان اعتراضات به نتايج انتخابات رياست جمهوري اخير در ايران کشته شده اند، مي تواند از نشانه زوال يکي از ارزش هاي فرهنگي مذهبي جامعه ايران و پايمال شدن آن از سوي مقامات قلمداد شود.
در موارد زيادي پس از آنکه مادران از کشته شدن فرزندان خود باخبر شدند، بعد از يک ماه مراجعه به مراجع مختلف و با در دست داشتن عکس فرزندانشان، تنها جواب سربالا شنيدند و در بي اطلاعي کامل ماندند. حتي پس از تحويل گرفتن اجساد فرزندانشان مقامات امنيتي اجازه برگزاري مراسم سوگواري به خانواده ها ندادند.
برگزاري مراسم روز سوم، هفتم و چهلم به گذر افراد از بحران عاطفي و روحي ناشي از مرگ عزيزانشان کمک ميکند.
امير پيام، روانشناس ميگويد که بطور کلي از نظر روانشناسي سازگاري با مرگ عزيزان فرآيندي همراه با يک بحران عاطفي شديد است. در آغاز رفتارهايي از جانب بازماندگان به چشم ميخورد که روانشناسان از آن بعنوان سوگواري ياد ميکنند. بگفته اميرپيام اين مرحله با افسردگي و اندوه و انکار واقعيت شروع مي شود و بعد از پذيرش واقعيت ممکن است احساس خشم و گناه به سوگوار دست دهد.
امير پيام بعد از مهم برشمردن سوگواري براي کاهش آلام و کمک به روند پذيرش و سازگاري با واقعيت مرگ مي افزايد: 'مراسم روز سوم که در فرهنگ و آداب ايرانيان وجود دارد مطابق با هفتاد و دوساعتي است که از نظر رواني فرد سوگوار بدليل حجم بالاي استرس دچار ناراحتي هاي شديد روحي عاطفي است و بودن نزديکان در کنار سوگوار ان و شريک شدن در اندوه آنها به تحمل درد از دست دادن عزيزشان کمک ميکند. مراسم هفتم و چهلم هم که ريشه تاريخي فرهنگي دارد تداوم پروسه پذيرش واقعيت و بازگشتن سوگواران به روال طبيعي زندگي است'.
در فرهنگ شيعي يزيد نمونه ظلم و شقاوت است ولي يزيد هم از شيون و دادخواهي حضرت زينب در مجلس خود جلوگيري نکرد و اين اجازه را داد که اسراي کربلا در مجلس او اعتراض خود را بيان کنندحسن شريعتمداري، پژوهشگر مسايل ديني
مادران عزادار ايراني که فرزندانشان در جريان ناآرامي هاي اخير در ايران کشته شدند از سوگواري که به گفته روانشناسان دوره مهمي براي تسکين درد از دست دادن فرزندانشان است محروم ماندند.
ولي چرا گردهمايي اين مادران صرفا يک حرکت سياسي بشمار مي آيد و نياز آنها براي تسکين آلامشان ناديده گرفته مي شود؟
حسن شريعتمداري، تحليلگر مسائل سياسي ايران و پژوهشگر مسائل ديني در پاسخ به اين سوال ميگويد: 'در حکومت تماميت خواه فعلي هرنوع همدردي افراد باهم يک عمل سياسي است بخصوص وقتي توام با عنصر حق جوئي و عدالت طلبي و خواستن حق باشد. به وضوح وقتي مادران داغدار در يک مکان جمع مي شوند در حقيقت همه آنها در شيون و عزاداري خود يک مطالبه اجتماعي دارند که همان يافتن مسئولان ريخته شدن خون فرزندانشان، آمران و عاملان آن و اجراي عدالت است. اما هرگونه عملي از اين دست از ديد مقامات ايران حرکتي سياسي است چون اصولا فضايي که ايجاد کرده اند چنان تماميت خواه است که جائي براي تنفس غيرسياسي در آن باقي نمانده است.
دولتمردان ايراني از جمله محمود احمدي نژاد، رئيس جمهوري ايران همواره بر نگاه انساني و ارزشي به زنان که برگرفته از مکتب اسلامي است تاکيد مي گذارند و نقش مادري و خانه داري زن را که البته بسيار مهم است برجسته تر ميکنند.
حسن شريعتمداري ميگويد که حفظ حرمت و حريم زنان در فرهنگ شيعي بسيار با اهميت است و مي افزايد: 'در فرهنگ شيعي يزيد نمونه ظلم و شقاوت است ولي يزيد هم از شيون و دادخواهي حضرت زينب در مجلس خود جلوگيري نکرد و اين اجازه را داد که اسراي کربلا در مجلس او اعتراض خود را بيان کنند'.
مقامات ايران دليل ممنوعيت برگزاري مراسم عزاداري براي کشته شدگان از سوي خانواده ها را جلوگيري از اتفاقات غيرقابل پيش بيني توصيف ميکنند.
در همين حال بگفته هادي قائمي سخنگوي کمپين بين الملي حقوق بشر در ايران از نظر اخلاقي بسيارشرم آور است که مادران عزادار بازداشت مي شوند در حاليکه قاتلين فرزندان آنها از مصونيت نامحدود برخوردارند.
سايت راديو بي بي سي 25/10/1388
No comments:
Post a Comment