Statement from political prisoner Behrouz Javid Tehrani, regarding the death sentence of political prisoner Ali Saremi.
Condemned to death?!
When I heard that a political prisoner, Ali Saremi was sentenced to death for attending the anniversary of this Regime’s atrocities at Khavaran cemetery, I was embarrassed of my absence at the gathering, for being in prison.
It’s proved us that this Islamic Republic is no longer able to keep its deceptive mask of Islam and humanity, and is forced to reveal to the world its filthy face and wild temper! But all liberal minds have alway been aware of this Regime’s atrocious nature.
I, a political prisoner in Gohardasht prison declare that the struggle of all prisoners, like Ali Saremi and captives of Ashura, is also my struggle and I urge the clergical executioners to share with me the punishments of my brothers and sisters.
What honor is greater than being killed alongside my comrades for freedom of my country? If the price of freedom is blood, I announce my readiness to pay this price. We are not the first martyrs of this struggle and we will not be the last.
Behrouz Javid Tehrani- Political Prisoner
Gohardasht of Karaj prison (Rajaie shahr) , Section 1, Hall 1
Jan, 08, 2010
Human Rights and Democracy Activists in Iran
Translation: Persian2English
بیانیه زندانی سیاسی بهروز جاوید طهرانی در رابطه با صدور حکم اعدام زندانی سیاسی آقای صارمی
محکوم به مرگ!؟
وقتی که شنیدم که یکی از زندانیان سیاسی بنام علی صارمی به جرم شرکت در مراسم سالگرد جنایات رژیم بر قبرستان خاوران ( سال 1386 خورشیدی) به مجازات مرگ محکوم گردیده از غیبت خویش در آن مراسم که به دلیل حضور در زندان بود، شرمسار و متاثر شدم .
بر همۀ ما ثابت شد که رژیم جمهوری اسلامی دیگر قادر نیست نقاب دروغین اسلامی و انسانی خوش را حفظ نماید و مجبور به این گردیده که چهرۀ پلید و خوی وحشی گری خویش را به همۀ جهانیان ثابت کند .این ماهیت رژیم از ابتدا هم از نظر هیچ انسان آزاده و فهیمی دور نبود.
اینجانب که خود یک زندانی سیاسی در زندان گوهردشت کرج می باشم . ضمن اعلام اینکه راه و طریق زندانیان همانند علی صارمی و تمام اسیران روز عاشورا راه و طریق بنده نیز می باشد. از جلادان آخوندی می خواهم که در مجازات این برادران و خواهرانم شریک باشم .
چه افتخاری از این بالاتر که در راه آزادی و وطن در کنار یاران کشته شوم . اگر خون بهای آزادی است من هم برای پرداختنش اعلام آمادگی می کنم. ما اولین شهدای این راه نیستیم و آخرین آن هم نخواهیم بود
زندانی سیاسی بهروز جاوید طهرانی
زندان گوهردشت کرج (رجائی شهر) بند 1 سالن 1
17 دی ماه 1388
نتشار: فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
No comments:
Post a Comment